Η αναδοχή είναι ένας κοινωνικός θεσμός προστασίας παιδιών ηλικίας από 0-18 χρ. ο οποίος άρχισε να εφαρμόζεται από τις Κοινωνικές Υπηρεσίες του Κράτους από το 1956 όταν ψηφίστηκε ο Περί Παίδων Νόμος Κεφ. 352. Σταδιακά έχει ενδυναμωθεί όσον αφορά την νομική του διάσταση αφού στηρίζεται και σε νεότερες νομοθεσίες όπως, ο Περί Σχέσεων Γονέων και τέκνων Νόμος καθώς και οι Περί βίας στην Οικογένεια Νόμοι, οι οποίοι δίνουν το δικαίωμα στον Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας να αναλάβει τη νομική φροντίδα παιδιών κατόπιν δικαστικής απόφασης. Παράλληλα βασικές αρχές της αναδοχής στηρίζονται στην Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού η οποία αναγνωρίζει το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από την κακομεταχείριση και να έχει εναλλακτική μορφή φροντίδας όταν δεν είναι δυνατό να παραμείνει στο οικογενειακό του περιβάλλον.